Czym jest dziennik spotkania?
DZIENNIK SPOTKANIA to miejsce, w którym zapisujemy codziennie, w porządku chronologicznym (data po dacie), to, co nam się przydarzyło, co przeżyliśmy w relacji z Bogiem. Dziennik można potraktować jak rozmowę z przyjacielem, którym na pewno jest Bóg, a także z samym sobą jako przyjacielem.
Co zapisujemy w dzienniku spotkania?
- to co Bóg robi w naszym życiu, to co mówi do nas, to co nam objawia,
- biblijne fragmenty oraz proroctwa, przez które Bóg do nas mówi wraz z
- kontekstem (jak to się dokonało, w jakich okolicznościach)
- decyzje składane Bogu a także obietnice, które Bóg daje nam,
- to co przeżywamy, czujemy, doświadczamy w relacji z Bogiem, mogą być nawet spisane niektóre fragmenty naszych modlitw spontanicznych itd.
- to co przeżywamy w relacji z drugim człowiekiem oraz samym sobą
- piszemy w czasie teraźniejszym bądź przeszłym (w czasie przeszłym wydarzenie związane stosunkowo niedawno np.: wczoraj)
- dziennik piszemy zawsze w 1 os. liczby pojedynczej, bo to przecież nasze wydarzenie, uczucia….itp.
Po co to robić?
KORZYŚCI DUCHOWE
- pisanie dziennika wpływa na rozwój wiary
- spisujemy wielkie świadectwo Bożego działania, którego dzięki temu nie zapomnimy i poprzez które będziemy mogli ewangelizować siebie samych jak i innych
- doświadczenia Boga nie pozostaną ulotnym wspomnieniem
- dziennik stanowi materiał do dzielenia; często nie wiemy czym się dzielić
- lub dzielimy się bardzo ogólnie, bo po prostu zapominamy co się wydarzyło;
- dzięki dziennikowi dzielenie nie będzie rozmyte ale będzie konkretne
- przyczynia się do rozwoju posługi, szczególnie charyzmatycznej
- czyni nas wiarygodnymi na kursach, które prowadzimy
- wymiar wspólnototwórczy (wszyscy robią to samo każdy na swoją miarę)
- dzięki temu, że wszyscy będziemy prowadzić dziennik spotkania, będziemy iść razem, w tym samym kierunku, stworzymy realną wspólnotę.
KORZYŚCI PSYCHOLOGICZNE
- przeprowadzono wiele badań na ludziach, którzy piszą dziennik i wyniki tych badań dowodzą, że Ci ludzie są zdrowsi psychicznie i fizycznie
- prowadzenie dziennika zaspokaja jedno z podstawowych ludzkich pragnień — pragnienie osobistej ekspresji;
- umożliwia wgląd w siebie, w to co przeżywam, nabywanie umiejętności nazywania tego co przeżywam
- jest praktycznym narzędziem umożliwiającym wyrażanie uczuć bez zahamowań.
- prowadzenie dziennika stanowi sposobność lepszego poznania samego siebie – dzięki pisaniu zaprzyjaźniamy się z sobą
- im więcej człowiek rozmawia z sobą tym jest zdrowszy a spisywanie tego jest wartością dodaną
- pisanie dziennika jest często zalecane jako terapia łagodząca cierpienie emocjonalne.
- pisanie dziennika pozwala analizować własne życie, wyznaczać sobie nowe cele, a nawet obmyślać sposoby rozwiązywania problemów;
- wykonywanie tej prostej czynności zwiększa naszą mądrość i może zapobiegać chorobie Alzheimera
- to naprawdę, działa, zrób to dla siebie
Praktyczne wskazówki:
- potraktuj to poważnie
- nie komplikuj tego
- podejmij decyzję, pozwól się poprowadzić Duchowi Świętemu
- jeden zapis to najczęściej jeden dzień; w szczególnych przypadkach możemy
- też zapisywać godziny.
- nie zniechęcaj się brakiem systematyczności – jeżeli opuścisz kilka dni, nie
- przejmuj się, po prostu kontynuuj pisanie.
- nie krytykuj swojej pracy; pisz swobodnie, pozwól słowom płynąć.
- odnotowuj szczegóły — nie ograniczaj się do ogólników.
- wszystko sprowadza się do tego, by pisać uczciwie, spontanicznie i prosto
- możesz wklejać zdjęcia, wycinki z gazet, albo cokolwiek, co ma dla ciebie
- jakieś znaczenie;
- to twoja osobista kronika spotkania się z Bogiem i samym sobą; może być
- uporządkowana bądź niedbała, niepokaźna bądź obszerna;
- jeżeli prowadzenie dziennika stanie się uciążliwym obowiązkiem, skończy się
- niepowodzeniem i rozczarowaniem.
żyjąc z Bogiem i we wspólnocie dzieje się naprawdę wiele w naszym życiu ale my czasami czujemy się jak byśmy byli obok tego wszystkiego; jeśli poświecisz czas na spisanie nawet tego poczucia że jesteś obok, że nie doświadczasz i spróbujesz zmierzyć się z samym sobą, ze swoimi odczuciami i zaprosisz w nie Boga, to będzie to początek przełomu, nowego życia weźmiemy odpowiedzialność za innych biorąc odpowiedzialność najpierw za siebie.
- Jakie przeszkody?
- twoje nastawienie
- brak wiary w siebie
- poczucie, że taki banał nie jest w stanie tak zadziałać
- myślenie: „ja nie mam takich problemów”, „ja tego nie potrzebuję”
- ktoś inny na to wpadł nie ja i dlatego ja tego robić nie będę.
- niechęć do takiego zadania może być też brakiem poważnego traktowania
- Boga i siebie
- może być tak, że to co pojawia się w twoje głowie, żeby nie prowadzić dziennika spotkania, to właśnie jest Twój problem; dzięki odkryciu i przyznaniu się do tego, że ten problem jest i podjęciu walki prowadzenia dziennika spotkania oraz zaufaniu przez to Bogu, jesteś w stanie przełamać tę barierę i wejść na nowy poziom relacji z Bogiem i samym sobą.
- w pisanie trzeba włożyć wysiłek, poświęcić temu czas – to może być czasem trudne